Wissel van wacht Lies en Christian

11 november 2011 - Dong Hoi, Vietnam

Nog een klein woordje over de medereizigers. Lies neemt het sinds een paar dagen van Christian over. Hij zal morgen terug vliegen naar België en ik vermoed dat hij al enige tijd aan het aftellen is om af te reizen. Voor de gene die het nog niet weten, het boterde niet altijd tussen Christian en mij. We hebben ons goede tijden gekend, die ik nog steeds als een goeie herinneringen zal meedragen, maar helaas hebben we ook wat slechte tijden gekend. Vanaf het begin werd het meteen duidelijk dat we een totaal verschillende reisstijl hebben en dat werkte blijkbaar zowel op Christian zijn systeem als het mijne. Natuurlijk probeer je je aan te passen, maar na enige tijd als blijkt dat twee verschillende persoonlijkheden met elkaar opgescheept zitten en zelfs de kleinste dingen beginnen te irriteren, dat het kwaad  al geschied is en je zit dan voortaan in een viscieuze cirkel van frustraties. Men probeert dingen te relativeren, maar als je 7 dagen op 7 met elkaar geconfronteerd wordt en dat 24 op 24 uur wordt 't wel heel moeilijk :-) En blijkbaar wordt er met verwijten gesmeten dat er geen fouten toegegeven kunnen worden, maar ik wil benadrukken dat ik er nooit een geheim van gemaakt aan mijn vrienden (en dat kunnen ze ook bevestigen) dat het zowel aan mij ligt als persoon en blijkbaar mijn aard van reizen ligt als aan Christian. We hebben geprobeerd er het beste van te maken, maar het werd vanaf Guilin al snel duidelijk dat het nog steeds niet goed zat. Daar heb ik ook Daria leren kennen. We hebben hem altijd mee betrokken in onze beslissingen om dingen te doen en dat ging eerst goed, maar uiteindelijk verkoos hij toch liever andere dingen te doen, wat uiteraard ook zijn goed recht is. Dit was ook de situatie in Hong Kong als in Hanoi. In Hanoi werd het blijkbaar nog moeilijker om contact te houden, omdat hij zich afzijdig hield van mij en later ook van Daria. Hij was blijkbaar in complete negeermodus overgegaan. Zowel Daria als ik vonden het heel erg spijtig, zeker voor Christian omdat het zijn laatste dagen op reis waren. We hebben ondertussen ook een andere Belg leren kennen en hij dacht dat ik eigenlijk alleen aan't reizen was. Vond ik ook spijtig om te horen. De eerste dagen deden we ons best om hem te betrekken, maar je kan moeilijk iemand dwingen, en zeker niet als hij zich niet goed voelt in de situatie. Dit kwam nog maar eens tot uiting bij ons vertrek naar het treinstation als richting Dong Hoi zouden gaan. Daria had hem nog in de hostel gezien een uurtje voor vertrek en zei tegen hem dat wij (Lies, Daria en ik) hem graag nog een goeie reis wilde wensen, maar het heeft niet mogen baten. We zijn tot tweemaal toe overal in de hostel (kamer, movie room, pool room, lobby) gaan zoeken met een tijdspanne van 20 min, maar hij was nergens te bekennen terwijl hij op de hoogte was van ons vertrek. Zeer spijtig.. Blijkbaar heeft hij een paar dagen geleden een nieuwe blog aangemaakt en tot mijn grote spijt moet ik horen hoe hij in zijn blog de vele culturen en landen blijkbaar compleet neerhaalt. Men kan onmogelijk verwachten dat de mensen aan de deze kant van de wereld dezelfde gewoontes als in België erop na houden. Dan blijf je gewoon beter thuis. Om een reactie op zijn blog te quoten " Alsk het zo lees, lijkt het mij inderdaad dat reizen met eender wie (uitgezonder die uitverkoren enkeling) voor jou onmogelijk is. Enig respect, begrip en tolerantie voor anderen en hun opvattingen en cultuur lijkt me een onontbeerlijke eigenschap voor een reiziger. Laten we ook hopen dat niemand jou en jouw gewoontes ooit zo op de korrel neemt. Zo'n denigrerende uitlatingen hoeft niemand te lezen. Hou die dan ook liever voor jezelf" Verder wil nog eens benadrukken dat het niet gemakkelijk geweest is voor ons beiden om samen te reizen en dat ik het echt spijtig vind dat het zo gegaan is. Het was nooit de bedoeling dat het zo zou gaan, maar ja dat is het nooit :-). We hebben op die manier veel over onszelf geleerd. Ik heb ondertussen verschillende mensen leren kennen en ik maak er verder nog het beste van. Ik wens Christian nog een goeie afreis en verder nog het beste.